GÜL DEVRİNİ ÖZLEDİM
Şimdi yine baş başayım kendimle,
Düşüncemde yalnız nefis hesaplaşması.
Bir el uzanıp beni tutacak diye,
Hayallerime sımsıkı sarılıyorum, çare faslı.
Nefisle hesaplaşma yine böyle zor muydu?
Ya da devrin nimetleri bir çıkar yol muydu?
Gül yaprağında şebnemler yüreklere su serperken.
Biz hasretin Yusuf’ları, sahi Züleyha bol muydu?
Nice yolda bırakıldım, yüreğimde sevgimle,
Aklımda, yarı yolların kalan mesafesi.
İçimde korku aşka galip, nefes tükenecek diye,
Rüyalarıma kar mı yağmış ne? Nerede kış güneşi…
Yolları tüketmek yine böyle zor muydu?
Ya da yoldaki hendekler bir çıkar yol muydu?
Gül kokusunda rehber, her çağrıya vefalıyken,
Biz sabrın Eyüp’leri, sahi şifa bol muydu?
Lâmia MİZAÇ
Bursa doğumlu. Aslen Erzurumlu.
Ortaokul ve liseyi dışardan okudu.
Kur’an Kursu ve İlim Kültür Merkezlerinde dini eğitim aldı.
Halkeğitim ve Busmek’de el sanatları başta olmak üzere değişik kurslara katıldı.
İlahiyat fakültesinde önlisans okudu. Halen Yerel Medya ve Gazetecilik bölümünde eğitimine devam ediyor.
Akadema’da iki dönem Şiir üzerine derslere katıldı. Hızlı Okuma, Yaratıcı Yazarlık, Hafıza Teknikleri gibi bilgileri İstanbul İşletme Enstitü’sünde tamamladı..
Yerel dergilerde ve gazetelerde edebi çalışmalarını yayımlayan yazar, evli ve üç çocuk annesidir.
Halen Bursa’da ikamet etmektedir.