ÇANAKKALE’de
Bir boğaz harbidir ki yaşandı en kanlısı
Ruh bedene kabzolmuş öz’dük Çanakkale’de
Mehmet’imdi savaşın en şerefli şanlısı
Allah nidalarında söz’dük Çanakkale’de
Aynalı çarşılarda türküleri yakılan
Yavukluya al yazma, saça teldik takılan
Yiğitlikte mertlikte cirit atıp bakılan
Hayal mi rüya mıydı çöz’dük Çanakkale’de
Büyük mücadeledir Conk bayırı burası
Mahşeri kalabalık gece katran karası
Adem Çavuş vurulmuş dikiş tutmaz yarası
Düşmandan lillah ettik bez’dik Çanakkale’de
Kış yolları kapadı artık sabır taşıyor
Belki üç beş askere bir ekmek zor düşüyor
Akıl almaz haller var inan gören şaşıyor
Düşman oluk oluk du az’dık Çanakkale’de
İngiliz’i Alman’ı Fransız’ı bir oldu
Nasıl iş anlamadan dört bir yan düşman doldu
Kadını erkeğiyle cephe varılan yoldu
Küffarın ordusunu ez’dik Çanakkale’de
Ta Halep’ten gelen var duyunca ne çok şaştım
Kanımdan Türk’lük akar, kabıma doldum taştım
Mustafa Kemal oldum, eğilmeyen bir baştım
Kurgulanmış oyunu boz’duk Çanakkale’de
Cepheler sıralandı karargâhlar kuruldu
Arıburnu denince akan sular duruldu
Seddülbahir sırtında yaralarım sarıldı
Yaprak yaprak dökülen güz’dük Çanakkale’de
Başkomutan emretti “hedefimiz ileri”
Bedenimiz ölse de ruhumuz dönmez geri
Şehit düşen atamın bizlere emaneti
Sınırları kendimiz çiz’dik Çanakkale’de
Elli yedinci alay, ateş düştü ah yandım
Şehadet şerbetiymiş içtim içtim de kandım
Cennettemiydim annem, yoksa öyle mi sandım
Cansız nice bedenle gez’dik Çanakkale’de
Bir Salih Çavuş vardı,Seyran köyünden geldi
Ulubatlı geçmişte sanki coşan bir seldi
Bir şarapnel parçası gelip göğsünü deldi
Onunda mezarını kaz’dık Çanakkale’de
İsimsiz kahramanlar sıra sıra dizildi
Bu vatanın sınırı al kanlarla çizildi
“Çanakkale Geçilmez” yere göğe yazıldı
Bizden olmayanları sez’dik Çanakkale’de
Çanakkale deyince melekler secde eder
Şehitleri gördükçe yürekler oldu heder
Gözlerde yaş kalmadı ruhu sardı bir keder
Sabrı tesbih ederek diz’dik Çanakkale’de
Semalara yükselen Şehadetin marşı var
Evliyalar saf tutmuş şehidimi karşılar
Misk-i Amber kokuyor cennete taşınanlar
İsmi Arş-a yazılan biz’dik Çanakkale’de
Yedi düvele destan yaz’dık Çanakkale’de
Hatice TÜRKMEN YURTSEVEN
Hatice TÜRKMEN YURTSEVEN
Bursa Karacabey Seyran Köyünde 4 Çocuklu bir ailenin en küçüğü ve tek kız çocuğu olarak dünyaya geldi.
1984 yılında başlayan şiir yolculuğunda 2007 yılında ilk şiir kitabı Hüzünler Çiçek Açtı ile edebiyat dünyasında yerini aldı.
Şiirlerinin yanı sıra, Anadolu da halk arasında çalıp söylenen türkülerin hikayelerini araştırıp gün yüzüne çıkartarak çeşitli sanal portallarda dergilerde yayınlamaya başladı.
Şiirleri bir çok gazete ve dergilerde antoloji şiir kitaplarında yayınlanan şairimiz,
Çalışma hayatına 3 yıl Şiirdiller şiir atölyesinde devam etti.
Bursa Büyükşehir Belediyesi Şairler Yazarlar Grubu üyesidir.
Kısa adı SEBİDER ( serebrial palsili bireyler ve yakınları derneği) Kurucu üyeliğini ve başkan yardımcılığı görevini hala devam ettiren, Bursa Büyük Şehir Belediyesi Kültür Akademisi Bursa Şiir Akşamları programının Hazırlık ve Sunumunda görev alan şairemiz Evli ve 2 çoçuk annesi olup Bursa’ da ikamet etmektedir.